فینال تلخ و شکستی که برزیل را سیاه‌پوش کرد
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۰۳۲۰
به گزارش "ورزش سه"، روایت های جام جهانی به بخش چهارم خود رسیده است، داستان های زیبایی که مرور به آنها ذهن ها را درگیر خاطرات گذشته می کند. چهارمین دوره ی رقابت های جام جهانی فوتبال، پس از وقفه 12 ساله این مسابقات به دلیل جنگ جهانی دوم به میزبانی کشور برزیل برگزار شد.
برزیل به دلیل عدم تاثیر جنگ بر این کشور توانست به عنوان میزبان رقابت ها پا به این مسابقات بگذارد، این در حالی بود که بسیاری از کشورها نتوانستند در این رقابت ها حضور پیدا کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جام جهانی 1950، با حضور 13 تیم برزیل (میزبان)، یوگوسلاوی، سوئیس، مکزیک، اسپانیا، شیلی، انگلیس، آمریکا، سوئد، ایتالیا، پاراگوئه، اروگوئه و بولیوی در 6 ورزشگاه ریموندو سامپایو، پاکائمبو، ماراکنا، آدلمار ده کاستا کارولیو، دوس اوکالیپتوس و دوریول بریتو برگزار شد.
سوت شروع جام جهانی ۱۹۵۰ و اولین جام پس از جنگ جهانی دوم در ورزشگاه جدیدی به شکل ماموت بسیار بزرگ با گنجایش بیش از ۲۰۰ هزار تماشاگر به صدا در آمد. این ورزشگاه تا آن روز بزرگ‌ترین استادیوم ورزشی جهان شناخته شده بود.
سقوط هواپیما و تیمی که از بین رفت
پیش از شروع جام جهانی ۱۹۵۰ برزیل، هواپیمای تیم ملی فوتبال ایتالیا در ماه مه سال ۱۹۴۹ سقوط کرد که باعث مرگ ۱۷ بازیکن و مربی تیم ملی این کشور شد. این اتفاق باعث شد، ایتالیایی که در دو دوره قبلی عنوان قهرمانی را کسب کرده بود، از شانس کمی در جام چهارم برخوردار باشد.
انگلیسی ها به سوی بلند کردن پرچم کشور
در جام جهانی ۱۹۵۰ برزیل فیفا برای اولین بار، به بریتانیا مجوز داد تا تیم‌های خود را برای گرفتن دو مقام در بازی‌ها شرکت دهد، بنابراین دو تیم انگلیس و اسکاتلند که یکی از تیم‌های اتحادیه فوتبال بریتانیا بود، در این جام حضور پیدا کردند. تیم اسکاتلند ابتدا ادعا داشت که یکی از بزرگان این جام خواهد بود، اما در همپدن پارک با دریافت یک گل شکست خورد و حذف شد. شکست اسکاتلند باعث شد تا تیم ملی انگلیس به تنهایی برای بلند کردن پرچم کشورش تلاش کند اما در ادامه این تیم نیز با داشتن بازیکنان بزرگی همچون استنلی ماتیوس، الف رمزی و تام فینی مقابل آمریکا شکست خورد.
جامی که از دست برزیل در رفت؛ فینال تمام آمریکای جنوبی در قلب ماراکانا
دیدار افتتاحیه جام جهانی ۱۹۵۰ در ورزشگاه ماراکانا و در حضور تماشاگران پرشور بین کشور برزیل و مکزیک برگزار شد. که برزیل با ۴ گل، مکزیک را شکست داد. برزیل در دیدار دوم با سوئیس ۲ بر ۲ مساوی کرد و با شکست دادن یوگسلاوی در دیدار آخر دور گروهی به دور نهایی راه یافت. برزیل در مرحله نهایی مسابقات در روز نخست برزیل با نتیجه خیره کننده ۷ بر ۱ تیم سوئد را مغلوب کرد، در روز دوم برزیل با نتیجه ۶ بر یک اسپانیا را شکست داد تا در دیدار نهایی بین مقابل اروگوئه قرار بگیرد.
اروگوئه‌ای که دو دوره قبلی را تحریم کرده بود، مجدداً به این بازی ها آمد. کشورهای اروپای شرقی چون شوروی سابق نیز بدلایل سیاسی در مسابقات حضور نداشتند. ایتالیا، قهرمان دوره قبل نیز با وجود سقوط هواپیمای خود که باعث کشته شدن اکثر بازیکنانش شد، در این رقابت‌ها شرکت کرد. همچنین این تنها دوره از رقابت‌ها بود که پس از مرحله گروهی، مسابقات حذفی برگزار نشد و در این دور هم مسابقات به شکل گروهی برگزار شد.
فینال آن دوره از جام جهانی به صورت حذفی برگزار نمی شد ولی برزیل و اروگوئه آخرین بازی را در بین بازی های چهار تیمی که به مرحله پایانی جام رسیده بودند، برگزار کردند.
برزیلی ها برای قهرمانی تنها به یک امتیاز نیاز داشتند، اما اروگوئه باید در برابر میزبان پیروز می شد تا با کسب دو امتیاز بازی نهایی، قهرمان جام 1950 شود. اشتباه تاکتیکی مربی برزیل، که ناشی از خصلت فوتبال این کشور بود، سبب شد در حالی که برزیلی ها فقط به یک امتیاز نیاز داشتند، بی محابا و بی وقفه حمله کنند.
برزیل در دو مسابقه قبلی خود در مرحله نهایی جام، 13 گل زده بود اما اروگوئه ای ها فقط 5 گل به ثمر رسانده بودند. بنابراین خط حمله اروگوئه آن قدرها هم قوی نبود که بتواند از پس دفاع برزیلی که جانب دفاع را رها نمی کرد برآید. اما برزیل از همان آغاز بازی حالت هجومی به خود گرفت و پشت هجده قدم اروگوئه خیمه زد.
با این حال برزیل در نیمه اول نتوانست دفاع عالی اروگوئه به رهبری اوبدو لیواره لا - کاپیتان 34 ساله این تیم را باز کند. دو دقیقه بعد از شروع نیمه دوم، برزیل از سد خط دفاعی حریف عبور کرد و با پاس عالی آدمیر فریاکا به گل رسید.
بزریل می توانست به همین گل قناعت کند و دفاع را خالی نکند. اما بازیکنان این تیم در حضور 200 هزار تماشاگر خود همچنان به حمله ادامه دادند.
در دقیقه 66 یک لغزش از سوی بیگوده، بازیکن برزیل، به گی جیا بازیکن اروگوئه فرصت داد تا توپ را به روی دروازه برزیل بفرستد و شیافینو گل تساوی اروگوئه را به ثمر برساند.
بازی تا دقیقه 85 با نتیجه تساوی یک بر یک دنبال می شد، اما ناگهان گی جیا بار دیگر بیگوده را پشت سر گذاشت و به داخل محوطه جریمه برزیل نفوذ کرد، با شلیکی دقیق باربوسا، دروازه بان برزیل را تسلیم کرد تا اروگوئه ای ها 2 بر 1 از حریف قدر خود پیش بیافتند.
با این گل، غیرممکن ممکن شد و اروگوئه در حضور 200 هزار تماشاگر برزیلی در ورزشگاه ماراکانا برزیل را شکت داد. با این حال تماشاگران بهت زده برزیل، با روحی بلند و اخلاقی جوانمردانه، تیم اروگوئه را در دور افتخار و شادی قهرمانی تشویق کردند .
تماشاگران برزیلی آن شب به کارناوال سه هفته ای خود پایان دادند و مغموم و دل شکسته به خانه های خود بازگشتند.
آثار این شکست تلخ، تا مدتها بر روح و روان جامعه برزیل سنگینی می کرد؛ به نحوی که حتی دو دوره قهرمانی برزیل در جام های جهانی 1958 و 1962 نیز نتوانست تلخی این شکست را از جان برزیلی ها بزداید.
اروگوئه ای ها بابت پیروزی درخشان خود در فینال جام جهانی 1950، آن هم در زمین برزیل، تا مدت ها برای برزیلی ها کری می خواندند و آنها را تحقیر می کردند.
در فینال این مسابقات، برزیل رکورد بیشترین تماشاگر دریک مسابقه فوتبال با ۱۷۴ هزار نفر در ورزشگاه ماراکانای شهر ریودوژانیرو ثبت شد، که تاکنون شکسته نشده است و به نظر نظر نمی رسد این رکورد شکسته شود.
در مجموع هزار و۳۳۷ نفر ۲۲ مسابقه این جام را از نزدیک تماشا کردند. این اولین باری بود که بیش از یک میلیون تماشاگر مسابقات جام جهانی را در ورزشگاه تماشا کردند.
این پایان ماجرای جام 1950 نبود، در این تورنمنت بزرگا و اسطوره های زیادی پای به زمین فوتبال و رقابت گذاشتند، اسطوره هایی که هر یک قابلیت های متفاوتی را برای علاقه مندان به فوتبال به اجرا می گذاشتند.
مارکوئز دی منسس ادمیر فیزیک خوب، تعادل، سرعت فوق‌العاده و مهارت بالایی در کنترل توپ داشت و برترین گلزن جام جهانی ۱۹۵۰ با ۸ گل زده برای تیم ملی برزیل بود.
خوآن شیافینو در جام جهانی ۱۹۵۰ گل تساوی اروگوئه برابر برزیل را به ثمر رساند تا میزبان جام جهانی با گل 'گی جیا' در ۱۱ دقیقه مانده به پایان مسابقه به یک پیروزی غیر منتظره برسد.
جایر دا رؤسا پینتو را می توان در کنار آدمیر و زیزینیو، آماده‌ترین مثلث تاریخ تیم برزیل دانست. وی هافبکی با قدرت شوت زنی با پای چپ، متخصص در زدن شوت‌های بلند بود. جایر پیش از اینکه به دلیل آسیب دیدگی پا از فوتبال خداحافظی کند، در اکثر باشگاه‌های برزیل در دهه ۱۹۶۰ حضور داشت اما فوتبال ملی با جام جهانی ۱۹۵۰ به پایان رسید.
در نهایت با پایان رسیدن جام، اروگوئه عنوان قهرمانی را کسب کرد و برزیل نایب قهرمان شد. تیم های سوئد و اسپانیا نیز عناوین سوم و چهارم را به خود اختصاص دادند.
در این رقابت ها برزیل با 22 گل بهترین خط حمله را به خود اختصاص داد آدمیر از این تیم با 8 گل زده عنوان آقای گلی جام را در اختیار گرفت.
خوان شیافینو از اروگوئه بهترین بازیکن جام جام جهانی ۱۹۵۰ شد.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: اروگوئه ای برگزار شد برزیلی ها رقابت ها تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۰۳۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاهچاله چیست و چگونه نور را می‌بلعد؟!
احتمالا این پرسش ممکن است ایجاد شود که اگر نور ماده نیست و یا اینکه به صورت خط مستقیم در فضا حرکت می‌کند سیاهچاله چگونه می‌تواند آن را به سمت خود بکشد؟
به گزارش «زیسان» به نقل از راز بقا، برای پاسخ به این سوال ابتدا باید سه چیز را توضیح دهیم: ۱) نور چیست، ۲) گرانش یا جاذبه چیست و ۳) سیاهچاله چیست؟
۱) نور چیست؟نور فقط نوعی انرژی است که در فضا حرکت می‌کند. انواع مختلفی از نور وجود دارد که ما به صورت فیزیکی نمی‌توانیم آنها را ببینیم، اما می‌توانیم آنها را تشخیص دهیم و حتی از آنها استفاده کنیم. نمونه آن نور ماوراء بنفش خورشید است که به سمت ما می‌آید و به همین دلیل باید از کرم ضد آفتاب استفاده کنید تا نور به پوست شما آسیب نرساند.
مهم است به یاد داشته باشیم که فقط به دلیل اینکه جرم ندارد، اما همچنان یک چیز فیزیکی در جهان ماست و از قوانین فیزیکی پیروی می‌کند. نکته دقیقا اینجاست که مهم نیست چه نوع نوری، همه از قوانین فیزیکی یکسانی در جهان پیروی می‌کنند. یک قانون این است که نور همیشه می‌خواهد در یک خط مستقیم در فضا حرکت کند.
اینجاست که اکنون باید گرانش را تجزیه و تحلیل کنیم و اینکه بدانیم فضا از چه چیزی ساخته شده است.
۲) جاذبه چیست؟گرانش یا جاذبه نیرویی است که ما را اینجا روی زمین ایمن نگه می‌دارد. همچنین زمین را در حال چرخش به دور خورشید نگه می‌دارد. اما چه چیزی باعث گرانش می‌شود؟
بسیاری از دانشمندان در تاریخ به این سوال فکر کردند و انواع نظریه‌ها را ارائه کردند. اما زمانی که آلبرت انیشتین نظریه خود را در مورد نسبیت عام در سال ۱۹۱۵ ارائه کرد، دانشمندان شروع کردند به درک اینکه گرانش دقیقاً چیست و چگونه بر جهان ما تأثیر می‌گذارد.
انیشتین از نظر ریاضی فهمیده بود که ما درون چیزی به نام «فضا - زمان» وجود داریم. شما می‌توانید این تار و پود جهان ماست و مانند پارچه، می‌تواند خم شود و کشیده شود. در واقع فضا مانند ترامپولین است. وقتی چیزی سنگین (مانند توپ بولینگ) را در وسط ترامپولین قرار می‌دهید، پارچه زیر آن خم می‌شود و فرو می‌رود.
حالا یک ترامپولین به اندازه کیهان را تصور کنید و خورشید خود را روی آن قرار دهیم. شیبی که در ترامپولین (کیهان یا فضا زمان) به واسطه خورشید ایجاد می‌شود نشان دهنده گرانش خورشید است. ما می‌توانیم این کار را با هر جسمی که جرم دارد انجام دهیم.
وقتی «فضازمان» توسط آن جرم خم می‌شود، خطوطی که معمولاً مستقیم هستند کمی انحنا پیدا می‌کنند این را در تصویر زیر می‌بینید. شدیدترین حالت خمش در اطراف اجرام واقعاً عظیم اتفاق می‌افتد این خمش شدید و عمیق همان چیزیست که دانشمندان آن را سیاهچاله می‌نامند.
۳) سیاهچاله چیست؟
از نظر بسیاری از دانشمندان سیاهچاله‌ها یکی از جالب‌ترین چیز‌هایی هستند که تا به حال در جهان کشف شده است. سیاهچاله‌ها مناطقی از فضا هستند که به قدری متراکم هستند که هیچ چیز نمی‌تواند از آنها فرار کند.
آنها معمولاً زمانی تشکیل می‌شوند که ستارگان بسیار بزرگ بیش از حد سنگین شده و فرو می‌پاشند (منفجر می‌شوند). ستاره شناسان بر این باورند تمام جرم درون سیاه چاله در واقع در یک نقطه در وسط فشرده شده است.
سیاهچاله‌ها به دلیل اینکه «هر چیزی که در نزدیکی آنها باشد» را می‌بلعند، شهرت بدی پیدا کرده‌اند. این حرف درست نیست. سیاهچاله‌ها از مرکز خود فاصله دارند که ستاره‌شناسان آن را به عنوان نقطه بدون بازگشت مشخص می‌کنند. این «افق رویداد» نامیده می‌شود. اما دورتر از این نقطه (مرکز سیاهچاله)، نور و ماده می‌توانند برای مدت طولانی در اطراف سیاهچاله بچرخند؛ بنابراین چگونه یک سیاهچاله می‌تواند نور را جذب کند؟
در اینجا سه مفهوم کلیدی تجزیه و تحلیل شد و حالا می‌توان به سؤال بزرگ ابتدای این نوشته پاسخ داد: سیاهچاله چگونه می‌تواند نور را به سمت خود بکشد؟
هنگامی که نور در نزدیکی یک سیاهچاله حرکت می‌کند، همچنان سعی می‌کند در یک خط مستقیم حرکت کند. با نزدیک‌تر شدن به سیاه‌چاله‌ای که فضازمان خم می‌شود، نور آن خمیدگی‌ها را دنبال می‌کند. هنگامی که نور به سیاهچاله بسیار نزدیک می‌شود، می‌تواند در اطراف آن به دام بیفتد. این به این دلیل است که تار و پود فضازمان تا حد زیادی خم شده است. همانطور که قبلا گفته شد، نور در واقع یک چیز فیزیکی است و تحت تأثیر فضازمان است.
نکته مهم و جالب در مورد این واقعیت این است که این اتفاق فقط در مورد سیاهچاله‌ها صدق نمی‌کند. هر چیزی با جرم کافی می‌تواند نور را در اطراف خود خم کند، حتی خورشید. این همان راهی بود که دانشمندان برای اولین بار در سال ۱۹۱۹ تأیید کردند که نظریه گرانش اینشتین احتمالاً درست است.
چیزی واقعا سنگین، مانند یک گروه کلی کهکشان‌ها که در کنار هم قرار گرفته‌اند، می‌تواند فضا را بسیار خم کند، مانند یک ذره‌بین عمل می‌کند و تصاویر بزرگ‌نمایی شده (زوم شده) از ستارگان پشت آن را نشان دهد.
tags # سیاه چاله سایر اخبار
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟